Materiały używane do postawienia ścian zewnętrznych

Budowa domu to wieloetapowy proces, wybór działki, załatwienie formalności, uzbrojenie terenu i oczywiście zakup odpowiednich materiałów budowlanych, z których zostaną postawione ściany zewnętrzne. Możliwości jest naprawdę wiele, a od właściwie podjętej decyzji zależy przede wszystkim trwałość konstrukcji budynku, a można przy okazji znacznie zmniejszyć koszty jego budowy.

Czym kierować się przy wyborze materiału na ściany

Najważniejszym kryterium wyboru takich materiałów jest zapewnienie właściwego komfortu przyszłym mieszkańcom domu. Muszą oni żyć w zdrowych warunkach, dlatego tak ważny jest panujący we wnętrzach mikroklimat. Kolejnym czynnikiem do uwzględnienia, jest rodzaj konstrukcji samej ściany, która może być:

• jednowarstwowa, najbardziej ekonomiczna i najszybsza do postawienia. Z racji, że warstwa nośna jest jednocześnie warstwą izolacyjną, należy wybierać materiały o jak najwyższych parametrach izolacyjności cieplnej. Wadą takiej ściany, jest z kolei stosunkowo niska odporność na uszkodzenia i konieczność zachowania właściwej precyzji przy ich murowaniu;
• dwuwarstwowa, zdecydowanie najpopularniejsza, składająca się z dwóch warstw, nośnej, z wybranego materiału ceramicznego oraz izolacyjnej, pokrytej najczęściej styropianem. Są również proste do postawienia, nie trzeba zachowywać przy tym aż tak dużej dokładności, a niewielkie niedoróbki można zakryć warstwą izolacji;
• trójwarstwowa, najdroższa i najbardziej pracochłonna, złożona, jak sama nazwa wskazuje, z trzech warstw, nośnej, izolacyjnej i dodatkowej osłonowej, chroniącej przed niekorzystnymi czynnikami zewnętrznymi.

Przy wyborze materiałów nie należy się kierować przede wszystkim ich niską ceną, nie zawsze idzie ona w parze z jakością. Niezbędne będzie uwzględnienie też warunków gruntowych panujących na działce, poziomu wód gruntowych czy samego usytuowania powstającego budynku. Mimo gwałtownego rozwoju nowych technologii, który nie ominął również tej dziedziny, nadal w powszechnym użyciu jest kilka rodzajów ceramiki budowlanej, cieszącej się od lat niezmiennym powodzeniem.

Cegła – tradycyjnie najlepsza

Cegłę ceramiczną używa się w budownictwie od tysięcy lat. Można śmiało powiedzieć, że obok drewna jest najstarszym znanym ludzkości materiałem budowlanym, chętnie wykorzystywanym też obecnie. Na tak olbrzymią popularność rzutuje przede wszystkim jej legendarna trwałość, czego przykłady widzimy w naszych miastach, w postaci budynków ceglanych stojących bez uszczerbku całe stulecia. Dom z cegieł to same zalety i praktycznie żadnych wad, jednak decydując się na taką konstrukcję ścian, trzeba liczyć się z wysokimi kosztami ich postawienia. Wpływa na to sposób produkcji cegieł, które są robione z mieszaniny gliny lub iłu z dodatkiem piasku oraz wody, a następnie wypalane w wysokiej temperaturze, sięgającej nawet 1000 stopni. Nadaje to im dużą wytrzymałość na uszkodzenia mechaniczne oraz wilgoć, w zbudowanym z nich domu w lecie zawsze panuje chłód, zimą z kolei łatwo można go nagrzać, ponieważ cegła długo kumuluje ciepło. Do innych jej zalet można też zaliczyć niepalność czy dobrą izolację przed hałasem zewnętrznym. Wadą jest niestety spora kruchość utrudniająca obróbkę. Decydując się na ten materiał, możemy wybierać spośród wielu odmian cegieł, takich jak:

• pełna;
• dziurawka;
• trocinówka;
• sitówka;
• klinkierowa;
• gotycka;
• kominowa.

Każda oczywiście ma swoje konkretne zastosowanie, a do budowy domu przyda się co najmniej kilka rodzajów.

Beton komórkowy – tani, o uniwersalnym zastosowaniu

Jest to obecnie najczęściej używany materiał budowlany powstający z mieszaniny piasku, cementu, wody i dodatku specjalnego środka pianotwórczego, pasty aluminiowej, w procesie tzw. spieniania. Jest to nowoczesna odmiana betonu, mało przypominająca bardziej tradycyjne odmiany, używane np. w konstrukcjach chętnie używanych szamb betonowych. Robi się z niego najczęściej praktyczne bloczki, przypominające nieco pustaki, idealnie nadające się na ściany zewnętrzne jednowarstwowe. Bloczki mogą mieć różną gęstość, im jest ona większa, tym bardziej wytrzymała będzie konstrukcja budynku, a te o największej gęstości wykorzystuje się na ściany nośne. Mają dobre właściwości izolacyjne, skutecznie chroniąc wnętrza przed chłodem, są również niepalne i mogą pochwalić się najwyższą klasą niepalności A1. Są łatwe w montażu, łączy się je na wpust i pióro, eliminując możliwość powstania mostków termicznych, a duże rozmiary sprawiają, że do postawienie muru używa się ich mniej. Wadą jest wysoka nasiąkliwość i kruchość, podobnie jak przy cegłach utrudniająca obróbkę, bloczki z betonu komórkowego charakteryzują się też niską izolacyjnością akustyczną.

Keramzytobeton – nowoczesny i lekki

Tę nazwę słyszał chyba każdy i kryje się pod nią nowoczesny i lekki materiał nadający się na każdy rodzaj ścian, także nośne. Powstaje on z mieszanki specjalnego kruszywa, powstającego w procesie wypalania gliny i łupków, łączonego z wodą oraz wapnem. Dzięki temu posiada lepsze parametry niż beton komórkowy, łącząc w sobie niewielką masę z wyjątkowo dużą wytrzymałością mechaniczną i wysokim współczynnikiem izolacyjności termicznej. Jednocześnie zapewnia dobrą izolację akustyczną, a unikalny skład mieszanki sprawia, że jest ona w pełni odporna na działanie czynników chemicznych i biologicznych np. pleśnie i grzyby. Z keramzytobetonu robi się najczęściej pustaki szczelinowe łączone na wspomniane pióro i wpust, wyposażone w dodatkową styropianową wkładkę i dzięki temu charakteryzujące się współczynnikiem przenikania ciepła na poziomie 0,15 W/m2. Niestety, koszt wymurowania z nich ścian będzie bardzo wysoki, jednak mimo tego zyskują one coraz większą popularność, zwłaszcza w tak modnym ostatnio budownictwie energooszczędnym.

Silikaty – zalecane dla alergików

Te białe bloczki i cegły nie tylko są jednym z tańszych materiałów budowlanych, ale są też produkowane z ekologicznych składników, całkowicie nieszkodliwych dla naszego zdrowia. Wytwarza się je, mieszając wapno, piasek zwykły i kwarcowy z niewielką ilością wody, stanowiącej zaledwie 3% całej mieszanki. Dzięki temu bloczki mają gęstość nawet 1500 kg/m3, nadającą im dużą wytrzymałość, odporność na uszkodzenia, w tym ściskanie i bardzo wysoką nośność, co sprawia, że zrobiona z nich ściana nośna może mieć mniejszą grubość, nawet w budynkach wielopiętrowych. Charakteryzuje je też wysoka paroprzepuszczalność, taka ściana naturalnie „oddycha”, dzięki czemu na jej powierzchni nie rozwiną się żadne niebezpieczne bakterie i grzyby, a we wnętrzu powstaje zdrowy mikroklimat, który docenią nie tylko alergicy. Silikaty świetnie akumulują ciepło, dom można szybciej nagrzać, zaoszczędzając w zimie na łącznych kosztach ogrzewania. Do wad można zaliczyć duży ciężar pustaków, co może utrudniać murowanie oraz ich niewielkie rozmiary, przez co na daną ścianę trzeba będzie użyć ich więcej niż np. bloczków komórkowych.